Այսօր լրանում է Բաքվում, Սումգայիթում և Կիրովաբադում տեղի ունեցած ջարդերի 25 ամյակը:
1988 թվականի փետրվարի 20-ին Լեռնային Ղարաբաղի ինքնավար Մարզի ժողովրդական պատգամավորների արտահերթ նստաշրջանը դիմեց Հայկական ԽՍՀ, Ադրբեջանական ԽՍՀ և ԽՍՀՄ Գերագույն Խորհուրդներին` խնդրելով քննել և դրական լուծում տալ ԼՂ Ադրբեջանի կազմից Հայաստանի կազմ տեղափոխելու հարցին, որից անմիջապես հետո թուրք-ազերինեը սկսեցին տեղի հայ բնակչության նկատմամբ բռնությունների ալիքը:
25 տարի առաջ` 1988-ի փետրվարի 27–ից երեք օր շարունակ, Ադրբեջանի մայրաքաղաք Բաքվից ոչ հեռու՝ Սումգայիթ քաղաքում` հալածում, սպանում, դաժան բռնությունների էին ենթարկում ազգությամբ հայերին: Ոճրագործները դեռևս մնում են անպատիժ և պիտի շարունակեն մնալ, քանիդեռ հայերը մասսայաբար չենսկսել պայքարել ցեղասպանությունների դեմ...
Պետք է հասկանանք, որ ցեղասպանությունների դեմ պայքարը որոշ «հիմնարկների» չպիտի հանձնվի միայն, քանիոր դրանք հաճախ միայն փող լվալու միջոցներ են և բիզնեսի աղբյուր.... որոշ մարդկան համար հարստանալու միջոց: Սա ուղակի սրբապղծություն է` ազգային դավաճանություն:
Հ.Գ. Ստորև ներկայացնում եմ Սումգայիթյան ոճրագործություների մասին պատմող նյութերի հղղումը իմ աղանդների և ցեղասպանությունների դեմ պայքարող կայքից: Կայք, որը կարելի է ասել, որ անտերության է մատնված, քանիոր հովանավոր չգտնվեց, քանիոր դա ձեռնտու չէ, շահութաբեր չէ... ոչ շոու է, ոչ բիզնես, ոչ քաղաքականություն:
http://musaler.do.am/publ/rus/ugolovnye_dela_sovershennye_v_azerbajdzhane_po_otnosheniju_k_armjanam/9
ԲԱՔՈՒ, ՍՈՒՄԳԱՅԻԹ, ԿԻՐՈՎԱԲԱԴ.... 
